- otępieć
- otępieć {{/stl_13}}{{stl_17}}ZOB. {{/stl_17}}{{stl_7}}tępieć II {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
otępieć
Look at other dictionaries:
otępieć — dk III, otępiećeję, otępiećejesz, otępiećej, otępiećpiał, otępiećeli, otępiećpiały, otępiećpiali «stać się tępym, niewrażliwym, biernym, niezdolnym do reagowania; zobojętnieć» Otępieć z bólu … Słownik języka polskiego
otępienie — n I 1. rzecz. od otępić, otępieć. 2. «stan zaniku wrażliwości, energii; bierność, apatia, zobojętnienie, ociężałość, otępiałość» Po śmierci żony wpadł w otępienie. 3. lm D. otępienieeń med. psych. «stały, postępujący spadek sprawności… … Słownik języka polskiego
otępienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. otępieć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan zaniku sprawności intelektualnej, emocjonalnej i fizycznej … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tępieć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, tępiećeję, tępiećeje, tępiećpiał, tępiećpieli {{/stl 8}}– stępieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się tępym, tracić ostrość; tępić się :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
